Historia Kościoła sięga XVII wieku. Księżna Zofia Pudencjana Zasławska-Ostrogska córka Mikołaja Spytka Ligęzy zgodnie z zapisaną w testamencie wolą ojca odziedziczyła Rzeszów w 1637r. Z jej fundacji zaczął powstawać kompleks kościelno-edukacyjny, który zamierzała przekazać do prowadzenia siostrom bernardynkom. Na jej życzenie sprowadzono z Lublina uznanego architekta Jana Cangera. Przedwczesna śmierć Zofii sprawiła, że Rzeszów przeszedł w posiadanie jej szwagra, księcia Jerzego Sebastiana Lubomirskiego. Nowy właściciel, wiedząc jak wielką wagę dla kraju posiada jakość wychowania młodzieży, w 1658 r. sprowadził postępowy a zarazem patriotyczny Zakon Pijarów i osadził w wybudowanym kompleksie. Po Wiktorii Wiedeńskiej do Rzeszowa przybył król Jan III Sobieski i w kościele uroczyście dziękował za pijarskie wsparcie. Ówczesny właściciel Rzeszowa Hieronim Augustyn Lubomirski walczący pod Wiedniem i Parkanami jako wotum dziękczynne za zwycięstwa ufundował przebudowę świątyni wg projektu Tylmana z Gameren.
We wnętrzu kościoła podziwiamy ołtarz główny, ołtarze boczne oraz organy, które cechuje styl rokokowy, ambonę w stylu regencji, czy obraz Maryi z dzieciątkiem malowany na blasze miedzianej. W kościele znajdują się: krypta Zofii, urny z sercami Hieronima Augustyna Lubomirskiego i jego żony Konstancji pochowanych w Wiśniczu, intrygujący marmurowy pomnik nagrobny Jerzego Ignacego Lubomirskiego, na którego sarkofagu leży anioł śmierci trzymając medalion z wizerunkiem księcia. Wnętrza klasztoru po jego kasacie zostały całkowicie opustoszone. W 1935 r. zagospodarowano je na Muzeum Okręgowe. Natomiast budynek szkoły, który przez wieki nie zmienił swojego przeznaczenia może poszczycić się sklepieniami kolebkowo-lunetowymi.
Ten zespół obiektów stanowił w XVIII w. najdłuższą kompozycję architektoniczną. Fasada kościoła jest typowym dla klasycyzującego baroku pomnikiem chwały rodu. Na przechodniów ulicy 3 maja z góry spoglądają siostry Ligęzówny: postać z herbem Ostrogskich to Zofia, natomiast z herbem Ligęzów młodsza Konstancja. Zaś postać męska to Jerzy Sebastian Lubomirski, ustawiony w najwyższym punkcie fasady. Dwie figury w niszach fasady symbolizują siłę i męstwo oraz wstrzemięźliwość i opanowanie. Tablica w portalu z łacińskim napisem wylicza osiągnięcia rodu.
Tablica przy wejściu z 2003 r., zawieszona „w hołdzie Polakom Wołynia, Małopolski Wschodniej oraz Rzeszowszczyzny, pomordowanym w l.1939-1947 przez ukraińskie nacjonalistyczno-szowinistyczne bandy OUN-UPA”, zawiera cytat z „Dziadów”: „JEŚLI ZAPOMNĘ O NICH, TY BOŻE ZAPOMNIJ O MNIE”.
Wśród uczniów Collegium Resoviense, przekształconego po trzech wiekach funkcjonowania w szkołę świecką przez cesarza Józefa II byli: Ignacy Łukasiewicz, czy generał Władysław Sikorski. Wśród nauczycieli: reformator oświaty Stanisław Konarski, czy fizyk nazywany pierwszym polskim elektrykiem Józef Herman Osiński.
Wieże udostępnione są do zwiedzania, można w nich obejrzeć dzwony, zabytkowy mechanizm zegara, a także podziwiać widoki roztaczające się na Rzeszów i okolice.
Warto zobaczyć w Reszowie:
- kościół farny
- konwent ojców Bernardynów
- pomnik bł. Jana z Dukli
- figurę Matki Boskiej Królowej Polski
- pomnik ks. Stanisława Konarskiego
- budynek PKO z lat 1906–1908, ul. 3 Maja
- zamek Lubomirskich
- pałac letni Lubomirskich
- willę secesyjna z 1903 r. w alei Pod Kasztanami
- willę secesyjna z 1899 r. w alei Pod Kasztanami
- willę „Pod sową” z 1900 r. w alei Pod Kasztanami
- pałac Jędrzejowiczów, obecnie szpital
- pałac Jędrzejowiczów w Załężu z przełomu XVIII i XIX w.
- ratusz
- kamienice z XIX w.
- dom Esterki, Rynek 15
- studnię w rynku
- Podziemną Trasę Turystyczną
- Muzeum Okręgowe
- Muzeum Etnograficzne im. Franciszka Kotuli
- Muzeum Historii Miasta Rzeszowa
- Muzeum Dobranocek ze zbiorów Wojciecha Jamy
- Muzeum Diecezjalne
- Muzeum Łowiectwa
- budynek Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego
- Teatr im. Wandy Siemaszkowej, dawny budynek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”
- Galerię Józefa Szajny
- budynek Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej z 1890 r.dawny budynek Rady Powiatowej
- pałac Biskupów przy ul. Jałowego
- budynek LO im. płk. Leopolda Lisa-Kuli
- pl. Cichociemnych z rzeźbą „Przejście 2001” autorstwa Józefa Szajny
- skwer im. Kazimierza Górskiego
- Galerię Fotografii Miasta Rzeszowa
- Biuro Wystaw Artystycznych
- kaplicę pw. Św. Trójcy
- Stary Cmentarz
- pomnik Powstańców Styczniowych wzniesiony w 1886 roku
- pomnik Tadeusza Kościuszki
- pomnik Juliusza Słowackiego
- pomnik płk. Leopolda Lisa-Kuli
- pomnik gen. Władysława Sikorskiego
- pomnik Jana Pakosławica
- pomnik Tadeusza Nalepy
- pomnik Żołnierzy Wyklętych
- pomnik Stanisława Nitki nad Wisłokiem
- pomnik Ofiar Terroru
- popiersie Jana Kochanowskiego
- popiersie księcia Kazimierza Pułaskiego
- figurę ks. Jerzego Popiełuszki
- figurę św. Jana Nepomucena
- tablicę pamięci Marcina Lelewela Borelowskiego
- tablicę pamięci Ignacego Łukasiewicza
- rzeźbę chłopca strzelającego z procy
- fontannę multimedialną
- budynek Podkarpackiego Urzędu Wojewódzkiego
- okrągłą kładka dla pieszych
- pomnik Czynu Rewolucyjnego
- malowidło przedstawiające scenę ze spektaklu Józefa Szajny „Deballage” przy ul. Sokoła 3
- widok na Rzeszów architekta Lubomirskich Karola Henryka Wiedemanna z 1762 r.
- most Zamkowy
- most im. Gabriela Narutowicza
- dawny Dom Kultury WSK, obecnie Wydział Muzyki UR
- dworek z końca XIX w. przy ul. Dąbrowskiego
- park linowy Expedycja
- skatepark
- „Lisią Górę” rezerwat przyrody
- ścieżkę przyrodniczo-dydaktyczna im. Władysława Szafera
- szlak czerwony Lepoplde Lisa-Kuli
